czwartek, 30 września 2010

Ichtiosporidioza wstęp

Ichtiosporidioza (ichtiofonoza) ichthyosporidiosis. Niebezpieczna, grzybicza choroba ryb wywoływana przez pasożytniczy grzyb Ichthyosporidium hoferi (Ichthyophonus hoferi). Występuje zarówno w wodach słodkich jak i słonych. Wprowadzenie Początki identyfikacji choroby i powodującego ją patogenu sięgają początków XX wieku. W roku 1905 pasożyt został zidentyfikowany u ryb morskich i został nazwany Ichthyosporidium gasterophilum. W roku 1911 został zaliczony do grzybów i nadano mu nazwę Ichthyophonus hoferi. Atakuje najczęściej narządy wewnętrzne, rzadziej skrzela, mięśnie czy skóra.

środa, 29 września 2010

Ergasilosa

Ergasilosa - choroba pasożytnicza ryb wywoływana przez widłonogi z rodzaju Ergasilus. Najczęściej spotykanym pasożytem jest raczek skrzelowy Ergasilus sieboldi, rzadziej występują Ergasilus briani i Ergasilus gibbus . Pasożyty usadawiają się w skrzelach ryb. Uszkadzają nabłonek skrzeli, żywiąc się nim. Na skutek uszkadzania nabłonka dochodzi do wynaczyniania krwi i martwicy. Tak zmienione tkanki łatwo podlegają grzybicom. Chore skrzela są blade, może dochodzić do zrastania się płatków skrzelowych. Zmieniony organ przestaje pełnić funkcje oddechowe. W wyniku upośledzenia funkcji oddechowych może dochodzić do masowego śnięcia ryb.

Objawy
Chore ryby wykazują wyraźne osłabienie. Mają objawy wskazujące na duszność - szybkie ruchy wieczek skrzelowych, podpływanie pod powierzchnię wody, połykanie powietrza. Mogą również wystąpić zaburzenia równowagi. Obserwuje się rówież utratę wagi ryb.
Źródło: Opis wiki

piątek, 10 września 2010

Choroba gazowa

Opis

Choroba gazowa występuje u wielu gatunków ryb. Przy silnym nasłonecznieniu, w wodzie dochodzi do zwiększonej fotosyntezy, w wyniku której zostaje wyprodukowana duża ilość tlenu. Rośliny występujące w wodzie powodują wzrost produkcji tlenu. Następstwem tego jest zwiększone ciśnienie gazowe. Jest ono równoważone przez ryby w ten sposób, że ich krew pobierając tlen również nasyca się powodując podwyższone ciśnienie w układzie krwionośnym.

Nasycenie wody tlenem jest zależne od temperatury w zbiorniku i wynosi:

* przy temp. 1°C ~ 14,5 mg/l * przy temp. 5°C ~ 13,3 mg/l * przy temp.10°C ~ 11,8 mg/l * przy temp.15°C ~ 10,6 mg/l * przy temp.20°C ~ 9,5 mg/l * przy temp.25°C ~ 8,6 mg/l * przy temp,30°C ~ 7,8 mg/l

Przyczyny

W warunkach akwariowych może dojść do komplikacji i choroby gazowej na skutek zbyt gwałtownego spadku natężenia oświetlenia, np. gwałtowne zachmurzenie się nieba czy też nagłe wygaszenie światła w akwarium. W tym momencie następuje zatrzymanie fotosyntezy w akwarium.

Innym czynnikiem powodującym ten stan jest np. transport ryb ze sklepu akwarystycznego lub innego źródła i transportowane do domu w sztucznie natlenianych woreczkach foliowych. Zwiększenie zawartości tlenu poprzez dopompowywanie go stwarza w wodzie wyższe ciśnienie tego gazu. Podwyższenie ciśnienia gazów powoduje wzrost ciśnienia w układzie krwionośnym ryb. Wprawdzie tlen wiąże się z hemoglobiną, CO2, tworzy z wapniem rozpuszczalne związki, ale już następny składnik azot nie tworzy żadnych związków, a na skutek swej słabej rozpuszczalności wydziela się w formie banieczek. Następuje to u ryb szczególnie przy gwałtownym nastaniu zmierzchu czy tez wyłączeniu światła. Uchodzące banieczki gazu mogą utworzyć zatory w drobnych naczyniach krwionośnych tzw. (embolię), przy czym dochodząc do naczyń głównych mogą wywołać bardzo gwałtowne zaburzenie prowadzące często do śnięcia ryb.

Takie same efekty występują przy spadku temperatury, jak również przy dostarczaniu wody o zaniżonej zawartości gazu.

Nasycenie tlenu w wodzie przy chorobie gazowej dochodzi nawet do 20-30 mg/l.

Częstą przyczyną pojawiania się choroby gazowej jest okres zimowy u ryb żyjących w naturalnych warunkach, gdy do zbiornika następuje np. zrzut wody z elektrociepłowni.

Objawy choroby

Ryba staje się mało ruchliwa, płochliwa. Brak u niej chęci żerowania z powodu "wzdęć", częste poleganie na dnie lub pływanie przy powierzchni wody. Są niespokojne, apatyczne, pojawiają się u nich plamy odbarwiające na skórze w formie "pęcherzy" podobnych w jak po oparzeniach. Banieczki te mogą lokalizować się w obrębie skrzeli lub na skórze. Dochodzi do wystąpienia obrzęków na ciele, np. w okolicy oczu i ich zmętnienie oraz ich uwypuklenie się. W późniejszym stadium choroby ryby te tracą równowagę i w dalszym postępie choroby sną. Zaburzenia równowagi są następstwem nagromadzenia się w pęcherzu pławnym, układzie pokarmowym i jamie ciała gazów szkodliwych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu ryby. W badaniu histopatologicznym czy sekcyjnym ryby można stwierdzić powiększone serce, obecność gazów pod torebkami narządów. W mózgu tych ryb widoczne są wybroczyny powstałe po pękaniu drobniutkich naczyń krwionośnych.

Zapobieganie
Zapobieganie tej chorobie można stosować w warunkach domowej hodowli akwariowej.

* W początkowym stadium należy zmniejszyć liczbę roślin. * Częściowa wymiana wody w akwarium dopuszczalna tylko wodą "odstałą" z łagodnym odpowietrzaniem. * Napowietrzanie akwarium usuwa nadmiar gazu (w czasie silnej fotosyntezy). Należy stosować go umiarkowanie, raczej przy powierzchni i w postaci dużych banieczek powietrza. Ten sposób prowadzi do ułatwień i w razie zbyt dużego nasycenia gazy te łatwo mogą się ulatniać z powierzchni wody. * Ustawianie akwarium z rybami w pobliżu okien wychodzących na stronę południową zwiększa ryzyko szybkiej fotosyntezy jak również nagłego spadku oświetlenia z powodu dużego "zachmurzenia" się nieba. * Świeżo dostarczonym do domu rybom należy zapewnić stopniowe wyrównywanie ciśnienia i temperatury w danym zbiorniku. Dopiero po "adaptacji" można przenosić do innego akwarium. * Należy zapewnić roślinom i rybom "częściowe" zapadanie zmierzchu poprzez instalację np. zmierzchowego wyłącznika światła i włączenie się nocnego oświetlenia, lub też ograniczenie światła do tego stopnia, aby ryby mogły spokojnie przystosować do nowych warunków i mogły oswobodzić się z nadmiaru gazów we krwi.

Źródło: wiki,

Arguloza

Arguloza, zwana inaczej splewkowicą - choroba pasożytnicza ryb wywoływana przez widłonogi z rodzaju Argulus. Najczęściej spotykanym w Europie pasożytem z tego rodzaju jest splewka karpiowa Argulus foliaceus, rzadziej występują Argulus japonicus i Argulus coregoni. Choruje wiele gatunków ryb słodkowodnych, choroba może także wystąpić u ryb akwariowych. Pasożyty usadawiają się na skórze ryb, przysysając się do nich przyssawkami. Odżywiają się krwią i limfą. Ryjkiem zaopatrzonym w sztylecik przebijają skórę ryby. Z gruczołów znajdujących się w ryjku wpuszczają substancję toksyczna działająca trująco na ryby.  

Objawy Opadnięte przez pasożyty ryby wykazują wyraźne osłabienie. Skóra jest chorobowo zmieniona, uszkodzony naskórek łuszczy się. Mogą powstawać ubytki sięgające aż do mięśni. Silne inwazje mogą prowadzić do śnięcia ryb. Dotyczy to zarówno narybku jak i osobników dorosłych.  

Leczenie Do leczenia używa się w hodowlach preparatów fosforoorganicznych. Możliwe są również kąpiele w roztworach nadmanganianu potasu.