poniedziałek, 10 maja 2010

Zwinnik nadobny

Zwinnik nadobny (Hemigrammus pulcher). Nazwa polska pochodzi od interesującego, zmiennego ubarwienia, zależnego od oświetlenia akwarium. Gatunek ten ryby akwariowe zasiedla gromadnie wody dorzecza górnego biegu Amazonki. Do Europy sprowadzony w 1938 r.

Jest to ryba bardzo ruchliwa, ale zgodna w stadzie. Samica dorasta do 5 cm; samiec jest nieco mniejszy i smuklejszy, a jego ubarwienie jaskrawsze. Pęcherz pławny, wyraźnie przeświecający u samca, u samicy jest tylko częściowo widoczny. Do chowu tej ryby nadają się zbiorniki 30—50 litrowe, z ciemnym podłożem, dobrze obsadzone roślinami, o temperaturze wody 23—26°. Za pożywienie może służyć pokarm żywy i suszony.

Rozmnażanie w warunkach akwariowych jest dość trudne. Zbiornik rozpłodowy, o pojemności 30 1, musi być bardzo czysto utrzymany. Woda, o temp. 26—28°, powinna być niezbyt twarda i kryształowo czysta, ponadto — lekko zakwaszona. Obsadę tarłową stanowią 2 samce i 1 samica. Po dość gwałtownie przebiegających zalotach samica składa 400—600 jaj. Trzeba wówczas tarlaki odłowić, a akwarium zaciemnić aż do wyklucia się larw, co z reguły następuje po 24 godzinach. Młode zaczynają pobierać pokarm dopiero po 4 dniach. Są one bardzo małe i trudne do wychowu, podczas którego zwykle znaczna ich część ginie. Żywi się je początkowo wymoczkami i roztartym żółtkiem, przechodząc stopniowo na karmienie drobnym planktonem.