czwartek, 13 maja 2010

Danio pręgowany

Danio pręgowany (Br achy danio rerió). Zamieszkuje on rzeki i stawy wschodniej części półwyspu Indyjskiego. Do Europy sprowadzony został po raz pierwszy w 1905 r. Osiąga on 4—5 cm długości. Samiec jest nieco smuklejszy od samicy; w jego ubarwieniu jest więcej złotej barwy. Danio jest rybką bardzo ruchliwą, żyjącą zgodnie w stadzie, mało wymagającą. Chowa się dobrze w dużych gromadach, liczących np. ponad 20 sztuk inne pomocne strony ryby akwariowe. Danio powinien być trzymany w zbiornikach o pojemności 20—50 1, w wodzie czystej, o temp. 20—23°, w miejscu silnie nasłonecznionym. Rośliny sadzi się przy ścianach akwaria.

Za pożywienie może służyć pokarm żywy (np. plankton — rozwielitki, oczliki itp.), jak i suchy. Rozpłód w warunkach niewoli jest łatwy. Zbiornik rozpłodowy wypełnia się czystą wodą (temp. 24'—25°), a podłoże (drobne kamyki) przykrywa gęsto roślinami, zwłaszcza przy ścianach. Obsadę tarłową stanowią 2—3 samce i 1 samica. Tarło odbywa się przeważnie w godzinach rannych. Samica składa do 1000 jaj, rozrzuconych w partiach po 3—8 sztuk. Tarlaki po złożeniu ikry należy usunąć, a akwarium zaciemnić.

Młode wylęgają się po 3—4 dniach, a po dalszych 1—2 dniach zaczynają pływać w poszukiwaniu pokarmu. Pierwszy pokarm narybku stanowią wymoczki a także roztarte gotowane żółtko lub larwy oczlików, które stopniowo zastępuje się drobnym planktonem i siekanymi zwierzętami wodnymi.

Karaś złoty [1/2]