Karaś złoty (Carassius auratuś). Jest to pospolicie znana „złota rybka", którą uzyskano na Dalekim Wschodzie (Chiny, Japonia, Korea) w wyniku długotrwałej hodowli i selekcji złocistych form karasia srebrzystego. Na wolności oczywiście nie występuje. Karaś srebrzysty natomiast występuje w nizinnych wodach śródlądowych, stojących i wolno płynących środkowej i wschodniej Europy oraz Azji z wyjątkiem części południowej. (W Polsce występują tylko samice tego gatunku). Do Europy złotą rybkę sprowadzono po raz pierwszy w 1611 r inne pomocne strony ryby akwariowe.
Obecnie zwykłe karasie złote spotyka się w hodowli akwariowej dość rzadko, natomiast bardziej pospolite są odmiany, odznaczające się bądź to odmiennym ubarwieniem (czerwonozłote, plamiste, białe, złoto-czarne), bądź interesującymi kształtami ciała. Spośród znanych około 90 odmian najpopularniejsze są: welon, teleskop, kometa, nimfa i ryba-jajo. U teleskopów płetwy są najczęściej krótkie; cechą charakterystyczną są oczy osadzone na silnie wypukłych guzkach; ubarwienie z reguły niebieskozielone lub złociste. Istnieją również tzw. welonoteleskopy, o wydłużonych płetwach.
U komet płetwa ogonowa jest silnie wydłużona, jednak nierozdwojona. U nimf kształt ciała jest jajowaty, a płetwy silnie wydłużone. Wreszcie u odmiany nazwanej rybą jajem charakterystyczny jest jajowaty kształt tułowia oraz brak płetwy grzbietowej. Karaś złoty osiąga 15—30 cm długości. Samiec jest smuklejszy od samicy. W okresie poprzedzającym tarło pokrywy skrzelowe samców pokrywają się drobnymi, białymi brodawkami. U samic odbyt jest wtedy wypukły, a brzuch silnie uwypuklony. Karaś złoty jest rybą spokojną, żeruje jednak najchętniej tuż przy dnie ryjąc w podłożu akwarystyka.
Karaś złoty [2/2]
Obecnie zwykłe karasie złote spotyka się w hodowli akwariowej dość rzadko, natomiast bardziej pospolite są odmiany, odznaczające się bądź to odmiennym ubarwieniem (czerwonozłote, plamiste, białe, złoto-czarne), bądź interesującymi kształtami ciała. Spośród znanych około 90 odmian najpopularniejsze są: welon, teleskop, kometa, nimfa i ryba-jajo. U teleskopów płetwy są najczęściej krótkie; cechą charakterystyczną są oczy osadzone na silnie wypukłych guzkach; ubarwienie z reguły niebieskozielone lub złociste. Istnieją również tzw. welonoteleskopy, o wydłużonych płetwach.
U komet płetwa ogonowa jest silnie wydłużona, jednak nierozdwojona. U nimf kształt ciała jest jajowaty, a płetwy silnie wydłużone. Wreszcie u odmiany nazwanej rybą jajem charakterystyczny jest jajowaty kształt tułowia oraz brak płetwy grzbietowej. Karaś złoty osiąga 15—30 cm długości. Samiec jest smuklejszy od samicy. W okresie poprzedzającym tarło pokrywy skrzelowe samców pokrywają się drobnymi, białymi brodawkami. U samic odbyt jest wtedy wypukły, a brzuch silnie uwypuklony. Karaś złoty jest rybą spokojną, żeruje jednak najchętniej tuż przy dnie ryjąc w podłożu akwarystyka.
Karaś złoty [2/2]
